Aν βλέπαμε γύρω μας , με τα μάτια της λογικής ανοιχτά, θα διαπιστώναμε όλοι μας ,ανεξαιρέτως, πως όλοι εμείς ,που σήμερα κλαίμε για την κατάντια της χώρας και την δική μας κατάντια αναθρέψαμε και ανδρώσαμε τους πολιτικούς που σήμερα ξεπουλάνε την χώρα και τους έλληνες.
Και αν η αυτοκριτική δεν σώζει, τουλάχιστον, ξυπνά συνειδήσεις.
Δεν κάναμε ποτέ μας αυτοκριτική, λογίσαμε το ατομικό μας συμφέρον ανώτερο του γενικότερου και σήμερα πληρώνουμε τις συνέπειες.
Πασχίζαμε ο καθείς απο την πλευρά του , να γίνουμε παράγοντες σε ένα άρρωστο πολιτικό σύστημα και να κερδίσουμε το δικό μας κομμάτι.
Μόνο που αντι για κομμάτι πήραμε το μικρόβιο της απάθειας και της ηττοπάθειας και αρρωστήσαμε και το μέλλον της χώρας.
Ελπίδα υπάρχει; Την βλέπει κανείς;
Τυφλοί πολίτες , ελπίδες δεν αντικρύζουν.....
Μάτια κλειστά ελπίδα δεν μπορούν να δουν.....
Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές, αγαπητοί μου φίλοι, μονάχα μια.....
Να βρούμε την δύναμη να ανοίξουμε τα μάτια μας ......χρειάζεται προσπάθεια, χρειάζεται θάρρος, θέλει ψυχή αλλά είναι ο μοναδικός δρόμος.
