Πολυ καιρό είχαμε να τα πούμε...
Αυτή η στασιμότητα γύρω μου με εκνευρίζει....
Το σύμπαν σύεται και ο Έλληνας κουρνιάζει...σε μια γωνιά, παρατηρητής του ίδιου του, του μαρτυρίου.
Το έχω ξαναγράψει...Τι στο διάολο μας συμβαίνει ως λαός;
Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι(Βλέπε πολιτικοί) των Τραπεζικών συμφερόντων φανερά πλέον εφαρμόζουν τις επιταγές των αφεντικών τους...δίχως κανένα δισταγμό...δίχως κανένα πρόσχημα.
Προκλητικά αγνοούν τον λαό που υποτίθεται οτι υπηρετούν...γιατί δεν τους φτάνει ο δικός μας ο μισθός...αυτός είναι το χαρτζηλίκι των παιδιών τους... ο μισθός των αφεντικών τους , τους μπουκώνει το στόμα. Μόνο που όλα αυτά γίνονται πάνω στις δικές μας πλάτες...και μένει μέσα μου μονάχα ένα ερώτημα... ΡΑΓΙΑ ΕΛΛΗΝΑ !!!! ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΣ;
Πότε θα πάρεις το μέλλον σου στα χέρια σου;
ΠΟΤΕ;
ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ...ΣΤΑΘΕΡΟΣ...ΜΑΖΙ ΣΑΣ...ΦΩΝΗ ΝΑ ΔΩΣΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ...ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΝΤΥΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΜΟΖΕΙ...ΑΡΩΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΝΑ ΤΟ ΡΑΝΤΙΣΩ...ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΙΔΡΩΤΑ ΝΑ ΤΟ ΠΟΤΙΣΩ ...ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ....ΝΑ ΘΕΡΙΕΨΕΙ...ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΥΜΑ...ΑΕΡΑΣ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ...ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΥΘΕΜΕΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΕΡΙΖΩΣΕΙ...!!!
ΕΔΩ...ΜΕΧΡΙ Η ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΕΙ...ΠΩΣ Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...!!!
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ....
ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ....Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ...Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ...ΣΗΜΕΡΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ...
Δεν βλέπω ελπίδα από κανένα κόμμα. Την ελπίδα τη βλέπω μόνο στο λαό, εάν ξυπνήσει και αποποιηθεί τα κόμματα...αυτά τα εντός μεγάλων εισαγωγικών προπύργια της Δημοκρατίας, που δεν είναι καθόλου προπύργια Δημοκρατίας, αλλά προπύργια κοροϊδίας και εκμετάλλευσης.
Ο λαός...πρέπει να εξεγερθεί, αλλά όχι καθοδηγούμενος από κομματικά συμφέροντα. Αν.... αισθανθεί την ανάγκη να εξεγερθεί, ας το κάνει. Εγώ ντρέπομαι που ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου και φτύνω τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα κι εγώ με τη σειρά μου να κάνω κάτι να αποτρέψω πράγματα. Το ότι συμμετείχα σ΄ αυτόν τον αγώνα δεν το έχω καρπωθεί και ούτε βγήκα ποτέ να το βροντοφωνάξω. Το γνωρίζουν λίγοι. Μέμφομαι, όμως, αυτή τη γενιά που αγωνίστηκε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, δικαιοσύνη και τελικά δεν υπάρχει τίποτα από αυτά γιατί κανείς από όσους αγωνίστηκαν τότε, δεν ενδιαφέρθηκε να τα κάνει πράξη. Είναι ντροπή και αίσχος. Δεν έκαναν τίποτα όλοι αυτοί.Βολεύτηκαν και άραξαν στα αβγά τους.
Η γενιά της αντίστασης και της κατοχής μένει πιο καλά στη συνείδησή μου από αυτούς τους ανθρώπους που μπήκαν στα Μέσα, έγιναν «γιαπάκια» του κερατά, ζούνε σε βίλες εκατομμυρίων, οδηγούν Πόρσε και νομίζουν ότι εκεί είναι η ζωή.
Γιάννης Ζουγανέλης
